juli 2019
Jos Maas, secretaris en basisinstructeur
Examens Sc1/St1
Zaterdag 6 juli 2019 hebben acht van de negen cursisten hun bevoegdheid Scullen/Sturen 1 behaald. Namens de hele vereniging wenst het bestuur de geslaagden geluk! Christine is met vakantie en doet na de zomer haar examen.
Coördinator basiscursus Anne Schouls heeft in haar stukje verslag gedaan van de lessen en het examen. Foto’s kun je vinden in de galerij. Het klinkt wat obligaat, maar dit is dus echt een leuke, enthousiaste, leergierige groep, die het roeien serieus neemt, die verrast was dat je niet zomaar even in een boot wegvaart, maar dat je stevig aan techniek en theorie moet werken, en die heel plezierig altijd in is voor een grap. En ook een initiatiefrijke groep die de handen voor onze club uit de mouwen wil steken. Wist je dat 30% – dertig procent! – van deze groep op maandag 24 juni aanwezig was bij de opschoonactie van ons terrein. Wist je dat nieuw lid Kees met een strijkpatroon ons logo op zijn pet en shirt heeft gestreken? Instructie mogen geven aan deze negen mensen heb ik echt als een voorrecht beschouwd.
Een instroom van negen nieuwe leden! Zes van de negen komen uit Nieuwerbrug, twee wonen op het Defensie-eiland, één woont aan de Rijn in Woerden. Negen nieuwe leden, dat hebben we in lang niet gezien. We willen daarom graag weten hoe zij de weg naar De Krom gevonden hebben. De twee advertenties in de Woerdense Courant …. die krant lezen we niet in Nieuwerbrug. Affiches voor de ramen van Krom-leden ….. in Nieuwerbrug? Strooiblaadjes? Van-mond-tot-mond-reclame? Nee, sommigen kenden elkaar al … van de tennisclub, van een inwonersinitiatief, als buren, en zijn verrast elkaar bij de eerste les te ontmoeten. Hoe hebben ze De Krom dan wel gevonden? Het antwoord is verrassend, of bij nader inzien eigenlijk logisch: we wonen allemaal aan het water en zien dagelijks jullie boten voorbij komen, we zien de pure schoonheid van het roeien, we zien dat roeiers duidelijk veel plezier aan hun sport beleven. Het heeft even geduurd voor het tot ons doordrong dat het misschien ook voor ons heel leuk zou zijn, maar toen het kwartje gevallen was hebben we even gegoogled met trefwoorden roeien en woerden en bingo: www.rvdekrom.nl! Ook van de drie uit Woerden horen we soortgelijke geluiden: geen Woerdense Courant gelezen, wel regelmatig de boten over de singel en de Rijn zien varen.
Is dit verhaal een toevalligheid of zouden we er een conclusie uit kunnen destilleren?
Ergometerkampioenschap André
Het is al weer een paar maanden geleden, maar we moeten nog even terugkomen op het wereldkampioenschap indoorroeien van André Derksen. Op 28 april kreeg ik een mailtje van de redactie van het verenigingsblad van de Algemene Utrechtse Studentenroeivereniging Orca met de vraag om de contactgegevens van André. Ze wilden graag een artikel schrijven over deze prestatie. Het gesprek heeft plaatsgevonden, het artikel is geplaatst, en het leek ons aardig om het aan jullie voor te leggen. Desgevraagd, kreeg ik een pdf-bestand van dit artikel. Ik heb het op onze site gezet en op deze link kun je het downloaden. Veel leesplezier, en let ook op de achtergrondfoto, een nogal droge metafoor voor de eenzame ‘tocht’ voor André.
Komende evenementen
Omdat onze deelname aan de sportochtend van de Woerdense Vakantieweek minder goed past in het sportbeleid van onze vereniging is besloten dat de editie van 2017 de laatste is geweest. Met een beetje nostalgie kijken we nog even naar een oude foto, want leuk was het wel.
De interne wedstrijden, ook wel ‘Kromme’ Rijn Games genaamd, gaan door. De eerste contacten zijn gelegd tussen de commissarissen Roeien (bestuurslid André) en Jeugd (Wim van der Geest). We mogen er dus van uit gaan, dat onze junioren zich van hun beste kant zullen laten kennen. Het bestuur zal ook als team uitkomen. De datum staat nog niet vast, o.a. vanwege belangstelling van verschillende leden voor de Goudse Mijl, die op 15 september plaats vindt. Dus houdt de andere zaterdagen van september nog even open!
De vuilniscontainer
Plots was hij daar, de container. Niemand had hem besteld, wie hem binnen heeft laten brengen is niet bekend. Van de weeromstuit werd hij gebruikt waarvoor containers bedoeld zijn. Het gevolg laat zich raden: tot de rand gevuld en zo bleef het, want geleegd werd hij niet. Toen het raadsel voor verschillende mensen te gortig werd is er wat heen en weer gemaild, maar het werd niet opgelost.
En dan neem je als secretaris het initiatief, je belt Renewi, legt de situatie uit, dat wil zeggen, je weet de klantendienst te vertellen, dat er een container is, dat er Renewi op staat, dat je niet weet hoe die op ons terrein gekomen is, dat niemand hem besteld heeft, dat wij nooit zaken met Renewi hebben gedaan, maar dat je een ding zeker weet: die container moet van ons terrein gehaald worden.
Ik heb nog steeds mijn twijfel of mijn verhaal begrepen is, want toen ik zei, dat de container weggehaald moest worden, werd mij verteld, dat Renewi dat niet kon doen. Wie dan wel, was mijn vraag. Dat was ‘handhaving’ zei de behulpzame dame van de klantendienst. Wie ‘handhaving’ was, dat moest ik de ‘gemeente’ maar vragen. De ‘gemeente’ bij monde van een vriendelijke helpdeskdame van het stadhuis hoorde het vervolgens in Keulen donderen, dus bleef mij nog maar een optie over, een mailtje aan Renewi. Ik weet niet of mijn dreiging om deze soap als onderwerp aan Kanniewaarzijn aan te bieden geholpen heeft, maar ik kreeg per kerende post een mailtje met het bericht dat de container de week erop opgehaald zou worden en dat ik telefonisch te horen kreeg op welke dag en uur dat zou zijn. Daar ik noch het nummer van de loodstelefoon, noch van mijn privé-telefoons bekend had gemaakt, was ik wat bevreesd, dat het alsnog niet goed zou komen. Dus stuurde ik een mailtje terug met mijn mobiele nummer en het verzoek om de dag tevoren even te bellen, zodat ik de ophalers binnen kon laten. En wat gebeurt er? Ik word niet gebeld, maar op donderdag kom ik op de roei, staat het hek open, staat er een Renewi-vrachtwagen voor het hek en is de container verdwenen. Het toeval en het geluk wil, dat een van de roeimaatjes juist op het goede moment aanwezig was en weliswaar wat aarzelend omdat ze nergens van wist het hek heeft open gedaan en de container heeft laten weghalen. Ik moet er niet aan denken, dat de mannen voor een gesloten hek hadden gestaan.
Het onderhoud van ons terrein
Op maandag 17 juni hebben we onder deskundige leiding van de huis- en tuincommissie het overtollige groen weer binnen de perken weten te krijgen. Het idee om dat op een avond te doen, zodat ook de leden in het arbeidsproces mee konden doen en het feit, dat het die dag bloed- en bloedheet was heeft niet kunnen verhinderen, dat de opkomst wat tegen viel. De nieuwe leden in de basisinstructie hebben zich met 30% opkomst van hun beste kant laten zien. Vooral de bosmaaier trok hun aandacht, maar Bert Hermelink was onverbiddelijk, hij was de enige die verantwoord met dat machien kan omgaan. Meerdere pauzes, vele bekertjes water en een goed humeur hebben er aan bijgedragen wat jullie allemaal met eigen ogen hebt kunnen zien. De foto’s van deze happening staan hier op onze website. Als je deze vergelijkt met de werkelijkheid van vandaag dan zie je dat het groen wel verrekt hard groeit. De wildernis naast en achter de loods is door de overmacht van het warme weer nog in de oude staat. Dus binnenkort krijgt de groep op wie met een avondsessie gemikt was een nieuwe kans!