28 september 2019
Door Henk Schwab
De foto’s geven een aardig beeld van de natte en winderige toestand van het verroeien van de Groene Hart Marathon. Niet meer dan logisch dat tot het calamiteitentraject (mijn definitie) is besloten door de Alphense Roeivereniging. Best wel spijtig, want over de Kagerplassen en het Braassemermeer mochten we dit jaar niet roeien vanwege windkracht 5 en meer. Anders was ons kostbaar roeimateriaal in het natuurgeweld ten onder gegaan. Helaas ook geen lunch in Leiden. Wat overbleef was een tripje heen en weer naar Woerdense Verlaat via Michiel de Ruyter, ook wel weer leuk en net 52km, dus nog wel aan te merken als een marathon.
Een enkele organisatorische uitdaging werd adequaat opgelost door drie vervangende roeiers. Zie de foto’s: den Bels Lieven Cornelis van Cercle des régates de Bruxelles (CRB) en schrijver dezes vormden de keiharde kern van de ploeg. Het trio Wim, Hanneke en Ciska liet zich noodgedwongen vervangen door André en Renate, en Irishman Alex. Zonder hun interventie was de wedstrijd dus aan onze neuzen voorbijgegaan. Als estafetteploeg zijn wij buiten mededinging geplaatst, onze tijd 5:18. Kijk voor alle uitslagen op https://www.rv-alphen.nl.
Beslist geen slechte tijd als je rekening houdt met het feit dat dit de eerste keer is dat deze ploeg in deze opstelling samen roeit, daargelaten de constante tegenwind en regenbuien op de Kromme Mijdrecht met nauwelijks een hoge wal en op het Aarkanaal totaal geen hoge wal! Volgens mij was in de afgelopen 18 jaar niet eerder gebruik gemaakt van de alternatieve route.
Al met al toch weer genoten van een degelijk georganiseerde marathon met een opwarmende borrel nog voordat je de boot uit bent gekropen…..
Puntje van kritiek op de logistiek: misschien wel zo veilig voor het materiaal om een goede trailer aan te schaffen of de bestaande te renoveren.
