Auteur: Secretaris RV de Krom

Avond-plassentocht 2020

Vrijdag 7 augustus hebben we met 15 Krommers in drie C4-en weer de jaarlijkse avond-plassentocht op Reeuwijk gemaakt. Het was bloedheet en ook op het water kon er menig druppeltje gezweet worden. Hanneke had voldoende water ingeslagen en er zijn geen uitdrogingsverschijnselen geconstateerd.

Deze tocht is in meer opzichten uniek: zo vlak bij huis zo’n prachtige, boeiende en uitdagende tocht, menig roeiclub is er jaloers om. Verder is het de eerste toertocht dit jaar, want alle eerdere plannen van de toercommissie zijn in het water gevallen door de coronacrisis.

Met het appje ‘Geo Tracker’ zijn de GPS-coördinaten van de trip gelogd. In het plaatje zie je de tocht en in de statistiek de ‘prestaties’. Zoals je kunt zien hebben we in onze omzwervingen welgeteld vier plassen gedaan met als prestaties: totaal 11,22 km (dus ruim onder de aangekondigde 15 km), en 2 uur en 11 minuten op het water, waarvan 1 uur 35 minuten geroeid. De maximum snelheid was 10,2 km/uur en de gemiddelde roeisnelheid was 7,04 km/uur.

Uit de foto’s die ik opgestuurd kreeg heb ik een selectie gemaakt, die naar wij verwachten een prettige herinnering voor de deelnemers biedt en voor de andere Krommers inspiratie en stimulans geeft om volgend jaar mee te doen.

De tocht werd afgesloten met 1,5 meter-borrel op ons eigen terrein. De temperatuur was behoorlijk gezakt, wat zeker niet voor de stemming gold. Hulde aan Hanneke en Wim!

Interne wedstrijden

De eerst volgende verenigingsactiviteit zijn de Interne Wedstrijden, tegenwoordig beter bekend als de ‘Kromme’ Rijn Games op de derde zaterdag in september (19 september 2020). De wedergeboorte van dit spektakel vorig jaar was een gezellige en inspirerende verenigingsactiviteit, die wij dit jaar opnieuw en weer met een knipoog gaan beleven. Natuurlijk zijn er echte roeiwedstrijden, heeft blik de vorm van een slagroomtaart, moeten onze jongsten (alweer 18+ers!) het tegen de cracks van de vereniging opnemen, maar creatieve geesten hebben weer van alles bedacht waarmee je een hoop plezier in de boot en op de wallekant kunt beleven. We onthullen nog niks, kom het vooral zelf beleven. Schrijf 19 september in je agenda! Details komen later.

Basisinstructie van start gegaan

Toen de roeisport weer voor alle meermansboten is opengesteld heeft de instructiecommissie besloten alle contacten van de open dag te vragen of er belangstelling was om te starten met de instructie. Die belangstelling was er zeker, en er kwam zo maar nog een belangstellende bij. We zijn met een klein groepje van vijf begonnen, één daarvan hebben we ondanks toezegging nog niet gesignaleerd, één heeft zich al heel snel vanwege rugklachten – hopelijk voor niet al te lange tijd – terug moeten trekken en zo zitten we nu, met een weliswaar kleine, maar heel enthousiaste groep van drie, alweer halverwege de cursus.

Oriëntatie sportopleidingen voor eindexamenkandidaten

Naast de clinic voor de vierde-klassers van het Kalsbeek-college in het kader van hun sportdag is er nu de vraag gekomen naar een leergang voor oriëntatie op de mogelijkheden van vervolgopleidingen in de sport.

Wat we tot nu voor de Kalsbeek deden, en waar we beslist mee doorgaan, is eigenlijk de clinic zoals we die wel vaker doen voor belangstellenden: showen wat we aan materiaal in huis hebben, vertellen wat roeien inhoudt en hoeveel plezier je daaraan beleeft, de roeihaal op de ergometer aanleren en de wherry in voor een tochtje tot de bocht of iets verder en weer terug. Voor de durfals is er dan nog de gelegenheid om even de skiff te proberen, meestal tot hilariteit van de wal en tot intense trots van wie het wel aangedurfd heeft.

Maar als iets heel nieuws kregen we dit jaar het verzoek van het Kalsbeek-college of wij een korte leergang konden maken voor eindexamenklassers. Het doel is voorlichting en oriëntatie op vervolgopleidingen in de sport. De clinic vonden wij daarvoor niet geschikt en dus was de keuze om meteen in de skiff te gaan gauw gemaakt. Samen met de jeugdinstructeurs zullen enkele ervaren skiffeurs de jongelui leren wat roeien op hoog niveau is en dat het de moeite waard is om om je volgstudie in de richting van de sport te zoeken. .

Het programma vindt plaats in september en oktober. We houden jullie op de hoogte.

Instaphulp

In de vorige maand heb ik de gevoelens van (sommige) mensen voor wie de instaphulp nadrukkelijk niet bedoeld is een beetje kritisch verwoord. De mening van één van onze leden voor wie de hulp wel bedoeld is duidelijk: “Door een niet te definiëren oorzaak geven het in- en uitstappen in de boot mij problemen. Gelukkig roei ik uitsluitend met Piet Snel die mij daar voortreffelijk bij helpt. Gisteren, na een periode van gedwongen rust kwam ik opnieuw naar de club om te roeien. Gedurende deze rustperiode heeft de technische commissie een voortreffelijk hulpmiddel geconstrueerd, waardoor het in- en uitstappen voor mij probleemloos kan verlopen. Chapeau hiervoor. Ik hoop dat ik door middel van dit hulpapparaat nog een aantal jaren kan blijven roeien. Nogmaals de complimenten voor de vindingrijkheid en de inzet van de technische commissie.” Een kleine demonstratie van het gebruik van dit hulpmiddel staat in deze videootjes:

Skiffen populair in coronatijd

De tijdelijke openstelling voor roeiers in eenmansboten heeft duidelijk effect gehad op S3-bevoegden die in geen jaren geskifft hebben. Na enige kilometers met klamme handjes, skiffen weer heel wat ‘oudere’ leden alsof ze nooit anders gedaan hebben. In Roei! van juni staat een interessant artikel dat wat suggestief “Rowing apart together” getiteld is. Het gaat niet om een nieuw leefstijl, maar biedt hulp voor het aangaan van een RAT-relatie, samen apart skiffen dus. Enkele uitgangspunten klinken wel heel bekend: elkaar helpen bij in- en uitstappen, elkaar uitzetten en binnenhalen. En de technische adviezen zijn voor sommige oude rotten in meermansboten ook aan het goede adres: met de vingers de halen maken, niet met de handen; niet met kracht maar light roeien. Het nieuwe normaal van ‘ga weer skiffen’ lijkt me reden te over om bij de interne wedstrijden ook dit veld open te stellen!

Vacatures

De oproep voor vrijwilligers voor onze vacatures heeft al een mooi resultaat opgeleverd. Ellen Janssen, die zich hieronder voorstelt, is onze nieuwe roeimakelaar. Wie nu een open plek heeft of een plekje in een team zoekt kan bij Ellen terecht. Leden van het team van Ard, Ebart, Ed, Hetty, Tamara willen het lustrum in 2021 voorbereiden. Henk Schwab wil gaan schrijven voor de website.

Voor vormgeving en redactie van de website zoeken we nog versterking. Wij vinden dat het ‘opschudden’ van de site hoogst noodzakelijk is. Een ‘portaal’ waar richtingwijzers staan die helpen te vinden wat je zoekt is dringend gewenst. Wie komt ons team, thans bestaand uit Arjan en mijzelf, versterken?

Nieuwe roeimakelaar stelt zich voor

Het fenomeen teammakelaar is op de website te vinden onder ploegvorming bij het kopje commissie. Ik zelf denk dat een makelaar bemiddelt tussen twee partijen die een vraag hebben. Als je een ploegje zoekt om je bij aan te sluiten dan kan je de vraag bij mij neerleggen. Ik hoop dan dat ik je kan melden dat er ook een ploegje is dat gevraagd heeft of er iemand is die graag in een ploegje zou willen roeien. Met een vraag kan je me bereiken via de mail () of je spreekt met aan als je me op de club ziet.

1 juli 2020
Secretaris

Steigers, onmisbaar, maar onbegrepen bij de buitenwereld
‘Officiële’ openbare roeisteigers zijn op de vingers van een hand te tellen. In Woerden ken ik er niet een. Ik heb er eens naar gegoogeld: als er al een roeisteiger in een ambtelijk stuk voorkomt is de meest voorkomende beschrijving ‘te hoog’, zonder dat er verder enige consequentie aan verbonden wordt. Waar de overheid watersport promoot blijkt dat de roeiers in hun lage boten al te gemakkelijk over het hoofd worden gezien.
Van de ‘officieuze’ steigers, inclusief de steigers waarvan een eigenaar niet (helemaal) duidelijk is is die bij Arie de meest bekende, onmiddellijk gevolgd door de steiger aan stuurboordwal vlak voor de brug van Nieuwerbrug.
Het is dus niet onbegrijpelijk dat roeiers zich de vrijheid permitteren om overal waar het hen uitkomt aan te leggen om te wisselen. Dat dat tot irritatie, verbazing, of een superieur afkeurende glimlach leidt, dringt over het algemeen niet door bij de roeiers.
Maar ….. toch hebben enkele leden van onze club zich de gevoelens van private steigereigenaren aangetrokken. Lees hieronder in het ‘persbericht’ van Kees, Marianne en Margreet hoe zij dat aangepakt hebben.

‘persbericht’ presentje voor de ”steigereigenaren”
Al jaren maken we (ongevraagd) gebruik van de privé-steigers van sommige mensen die aan de Rijn wonen. Op de ledenvergadering is voorgesteld om ‘hier iets aan te doen’. Kees, Marianne en Margreet vonden het de hoogste tijd om deze mensen namens De Krom persoonlijk te bedanken.

We hadden een tasje met lekkernijen, een drankje, koek, chocola, snoep en nootjes bij ons. Woensdagmiddag 11 juni zijn we met z’n drieën naar deze bewoners toe gegaan om hen te bedanken. Het gaat om de steigers vóór de Tolbrug bij Nieuwerbrug, bij de Witte Wimpel en bij Bodegraven. De bewoners waren allen zeer blij verrast met deze geste en zij stelden het zeer op prijs. Ze zeiden dat we vooral de steigers kunnen blijven gebruiken. Hier kunnen we dus met toestemming van de eigenaren aanleggen. Voor de overige steigers hebben we geen toestemming.
Eén bewoner vertelde dat hij in het begin wel vreemd opkeek, dat er ongevraagd roeiers voor zijn neus op zijn privé-steiger stonden. Nu was hij er aan gewend en mochten we gebruik blijven maken van zijn steiger. Zwaai en bedank hen vriendelijk, een klein gebaar dat geen moeite kost en voor heel wat goodwill zorgt, laten we dat zo houden!

haspels voor de waswaterslangen
Een kleine anekdote: een paar weken geleden was de ketting van het hek aan de weg niet om de beide poortdelen gelegd, zodat het hek open te duwen is en een smal persoon op het terrein kan komen.

Een ‘kritische’ blik op het hek zelf liet zien, dat de punten op het hek over enkele decimeters plat gedrukt waren. Op diezelfde dag waren de haspels weg en lagen de waterslangen wat door elkaar op de grond. Vandalisme? Politiewerk van maken? Nee, niets aan de hand. Gewoon de ketting buiten langs het hek en dan het hangslot sluiten. De punten op het hek waren er al toen het hek (tweedehands) geplaatst werd.

En de haspels? Die waren gedemonteerd om ontroest en weer fris in de rode verf te worden gezet.

terug op het honk
Als je eenmaal met het roeivirus bent besmet kom je er nooit meer vanaf, zo lijkt het wel. In de afgelopen weken mochten we weer enkele oud-leden verwelkomen, voor onbepaalde tijd of voor zolang een situatie niet verandert. Voor onbepaalde tijd schreven Maaike en Oene Jeljer weer in en lieten zich weer zien in de skiff. Wat erg leuk was was de terugkeer na meer dan 10 jaar van voormalig jeugdlid Vera. Door de coronacrisis tijdelijk niet op haar vaste werkstek in Afrika wisselt ze ‘thuis’ werken via internet af met roeien bij onze club. Vera is nog van de club ‘voormalige jeugd’ die nog actief, zeg maar fanatiek, trainde voor wedstrijden en die heel wat blik heeft binnen gehaald. Vera stelt zichzelf voor in het volgend bericht. André heeft nog een foto van Vera uit zijn privé-archief gevonden.

Mooie dingen in tijden van corona: na ruim 11 jaar weer roeien bij De Krom
Laatst vond ik mijn oude jeugdvaardigheidsdiploma van de KNRB weer terug, op 9 september 2006 als lid van De Krom roeide ik 12km in een skiff in 1 uur, 19 minuten en 29 seconden. Ik was toen 14 jaar. Eerder had ik via een jeugdvriendin kennis gemaakt met het roeien en al snel werden we lid van De Krom.
Met veel plezier hebben we toen zo’n drie jaar geroeid bij De Krom. Er waren meer jonge roeiers, en leuke mensen die ons wilden coachen. Al snel roeiden we vooral veel in de dubbel vier en werden we gecoacht door Jan Overgoor. Ik herinner me veel lol en zweet, kreten zoals ‘op die benen!’ en ‘ogen in de boot!’, roeien onder alle weersomstandigheden, en als we in de winter het water niet op konden, ergometertrainingen in een loods aan de Prinsenlaan.

Er waren wedstrijden en trainingskampen die een grote indruk hebben achter gelaten, met name een jeugd trainingskamp bij Vidar in Tilburg met verblijf in de Beekse Bergen, de wedstrijden Head of the River Amstel en de Heineken Roeivierkamp, het NK indoorroeien, en zenuwachtig voor het eerst op de Bosbaan. Ook zal ik niet vergeten dat onze coach na een van deze wedstrijden op de terugweg de verkeerde brandstof in zijn auto deed en we uren bij een tankstation langs de snelweg hebben gewacht. Ik denk dat hij zich dat ook nog wel herinnert, we hebben veel gelachen.
Het zal in 2009 zijn geweest dat er toch een eind kwam aan ons lidmaatschap. We gingen onze eigen wegen en groeiden uit de jeugd. Elk studerend jaar heb ik roeien overwogen, maar het verenigingsleven er omheen trok me niet. Ik ga later wel weer roeien, dacht ik.
En ‘later’ blijkt nu. Wonend en werkzaam in het buitenland verblijf ik door corona omstandigheden weer bij mijn ouders op Barwoutswaarder. Fietsend langs de Oude Rijn zag ik wat roeiers en dacht ineens, waarom stuur ik De Krom niet een berichtje, misschien kan ik weer eens roeien! En zo het geschiede.

jaarkalender
Herinner je je nog hoe het bestuur op de ledenvergadering aandacht vroeg voor de jaarkalender als hulpmiddel voor planning en coördinatie van de verenigingsactiviteiten? Daar zit zomaar een coronagat van drie-en-een-halve maand in. Bij het cancelen van de vrijwilligersborrel kreeg ik zelfs een mailtje dat het betrokken lid niet eens wist dat er een borrel gepland was. Ik roep jullie op om de jaarkalender nog eens kritisch door te lezen op actualiteit en waar nodig voor een update te zorgen.

vacatures
Wij hebben nog niet zo veel reacties op de vacatures in mijn vorige ‘maand’ gehad. En dat is jammer, want onze club heeft mensen hard nodig voor enkele heel aantrekkelijke vrijwilligerstaken. Wie droomt er niet van de prins of prinses te zijn op het hoogtepunt van ons lustrum volgend jaar? Blijf niet dromen, maar meld je aan, onze club heeft je hard nodig! Ook de versterking van de websiteredactie blijft nog wat achter. De teammakelaar is weliswaar niet een heel nieuw fenomeen, maar misschien is het gezegde ‘onbekend maakt onbemind’ de reden dat we nog nog geen respons hebben gehad. Wie waagt de sprong?

instaphulp
Stevig in het beton gegoten staat hij daar, de lang verwachte instaphulp. Weliswaar niet op de plek naast de zoutloods waarvan ik begrepen had dat hij gepland was, maar een meter of twee naast de helling naar het vlot. De ervaring tot nu toe met de skiffs is, dat je heel goed moet uitkijken hoe je loopt, want een botsing is niet uitgesloten. Met de dubbeltwee’s die na 1 juli weer in de vaart zijn wordt het dus dubbel goed uitkijken. Het handhaven van het verbod om een gladde vier aan ons haventje te water te laten is nu wel een stuk gemakkelijker geworden.

4 juni 2020
Secretaris

Deze ‘maand’ brengt niet alleen het nieuws maar roept ook vrijwilligers op voor een een aantal belangrijke taken. Het bestuur doet een dringend beroep op jullie om te kijken of je je kunt inzetten voor klussen die noodzakelijk zijn voor de basis van onze club: zorgen dat we de bruisende gemeenschap van enthousiaste roeiers blijven die we nu zijn.

Corona-tijd
Aan het coronafront is het druk geweest, jullie hebben dat zelf kunnen waarnemen aan de hand van de mailtjes die jullie over dit onderwerp gekregen hebben. Helaas is er nog steeds geen goed nieuws voor de C2/3/4-roeiers en voor de pupillen Sc1/St1 en Sc2/St2 onder ons. De stapjes die de KNRB zet zijn klein en de behoefte om weer het water op te kunnen is groot. Onze C1’s hebben nog nooit zo frequent in het water gelegen. De vragen die wij krijgen over de voorwaarden voor roeien in de C1 tonen aan dat de behoefte om weer te kunnen roeien groot is, wat overigens geen verrassing is. Boeiend is ook te zien, dat skiffeurs die zich al jaren niet meer in een skiff gewaagd hebben nu met klamme handen en kloppend hart weer het lef hebben om te skiffen, én na een keer of twee weer als vanouds over het water glijden. Blijft voor mij, dat het met gemengde gevoelens is dat ik in de skiff stap, blij dat ik weer mag, maar dépri dat er zo veel leden aan de kant staan.

Hou vol mensen, elke tunnel heeft een einde. Het protocol is sinds kort iets versoepeld, de corona-coördinator mag nu zelf gaan roeien en verantwoordelijkheidsgevoel bij onze leden maakt dat we niet voor handhaving hoeven te gaan. In het contact met de Gemeente bleek dat strakke protocollen nodig zijn bij clubs met grote hordes jonge honden. Wij met ons kleine aantal merendeels ook nog grijskoppige roeiers kunnen ons wat gemakkelijker aan de 1,5 meter-samenleving houden. Als er goed bericht van Rutte, KNRB of Gemeente komt, dan maak ik een gouden randje aan de ijlbode-mail die ik jullie toestuur.

Van de bestuurstafel
Vorige week heeft het bestuur weer geZOOMd. Er waren vooral punten van praktische aard. Evaluatie van en vooruitzien in corona-tijd houden ons hierbij op koers. Een vijf jaar oude brief over keuring van onze brandblussers leidde er toe, dat we weer brandschone nieuw blussers hebben plus een piepsysteem voor de jaarlijkse keuring. De KNRB heeft een pakket voor de verenigingsadministratie ontwikkeld, dat (deels tegen bescheiden betaling) beschikbaar is voor de verenigingen. We gaan kijken of er wat bruikbaars voor ons bij zit. Zoals jullie wellicht weten komen elk jaar de vierdeklassers van de Kalsbeek een clinic bij ons doen. Nu heeft de Kalsbeek gevraagd om een sportoriëntatie van drie lesuren voor eindexamenkandidaten te geven. We gaan met de jeugdinstructeurs kijken of we daar iets leuks van kunnen maken.

Zesde lustrum vraagt om een creatieve lustumcommissie
In het archief zijn de volgende teksten te vinden:

en

Dus volgend jaar is er weer een lustrumjaar, het zesde lustrum! Het bestuur hoopt dat we met elkaar zo’n spetterend feest kunnen vieren dat we corona als een boze droom kunnen vergeten. Het bestuur roept enthousiaste Krom-leden op die zo’n mooi feest voor de club willen organiseren. Als je iemand wilt tippen, kan dat natuurlijk ook, maar het blijst zijn wij met spontane aanmeldingen. Zegt het voort!

Mankracht voor de website gevraagd
Wie wil er zijn schouders onder onze website zetten om er voor eigen club weer een interessante nieuwsbron van te maken? De ‘maand van Jos’ heeft naar ik in de wandelgangen hoor een goede pers. Maar we willen meer, weer iets van onze goede oude Krommert terug. De plannen voor aanpak zijn er: één werkgroep die vormgeving, structuur en navigatie gaat behartigen en één werkgroep die schrijft en redigeert. Voor de eerste werkgroep tekenen Arjan Engelhart en mijn persoon, maar we zoeken nog iemand die ons tweeën op koers weet te houden; kennis van internet en webtechniek is niet vereist, maar gevoel voor hoe een gebruiker zich een weg probeert te banen in de baaierd van gegevens des te meer. De tweede werkgroep ‘redactie’ is nog een uitdaging, omdat die van de grond af aan opgebouwd moet worden. Vind je schrijven leuk, heb je een neus voor leuke weetjes en hou je van de dorpspomp, dan ben jij onze man (m/v). Wil je meer weten over beide werkgroepen mail of bel me. Meteen aanmelden mag uiteraard ook.
Nog meer vacatures
We hadden ooit een teammakelaar, aan wie je een vacature in je team kon melden of aan wie je kon vragen om uit te kijken naar een open plek voor jou. Dat deden we passief, als er een vraag was kwam er actie. De vereniging is aan het veranderen. De jonge goden van 15 jaar geleden zijn nog steeds enthousiaste roeiers maar hebben inmiddels ook grijze koppies en helaas soms hier en daar een fysiek ongemakje. Het 150-ledenplan dat Richard op de ledenvergadering opperde biedt hopelijk perspectieven. Als het gemakkelijker wordt om nieuwe teams te vormen, om een roeimaatje voor een dubbeltwee te vinden, zal dat zeker meer leven in onze brouwerij brengen. Allemaal redenen om de functie teammakelaar – nu als een actieve – in ere te herstellen. Voor de functie is het handig als je onze club en onze leden een beetje kent, en als je de aandacht op je taak weet te krijgen en vast te houden. Het bestuur ziet uit naar belangstellenden!