Lustrumtocht en -barbecue

14 september 2021
Secretaris

Op 4 september was het zover: de lustrumtocht en de barbecue. Onder een stralende zon, met wapperende Krom-vlaggen en klapperende banners van een vorig lustrum heette bestuurslid Marike ons allen hartelijk welkom op de lustrumtocht. Vervolgens informeerde lustrumcommissievoorzitter Ed ons over de opzet van de dag.

Marike heet de leden welkom

Ed geeft de bootindeling

Verschillende boten lagen al klaar, zowel aan het buitenvlot als aan het vlot in de haven. De rest volgde in rap tempo. Je kreeg alle vrijheid om overal heen te roeien als je de pleisterplaats maar niet oversloeg. Die vrijheid gaf een leuk effect, je zag de andere leden in allerlei situaties, op het water bij het oplopen of als tegenligger en op de pleisterplaats. Sommigen vonden de Dubbele Wiericke al ver genoeg, anderen voeren door tot Bodegraven, sommigen deden bij de haven gekomen er nog een rondje stad achteraan.

De verwachtingen voor de verrassingen op de pleisterplaats waren hoog gespannen. De lustrumcommissie had in publicaties al door laten schemeren dat er een keur van gebak zou komen waar Heel Holland Bakt magertjes bij afsteekt. En dat was nog een understatement, boterkoek, enkelvoudige en gemarmerde cakes, chocoladetaart, kruidkoek, fantasievolle andere taarten, allemaal eigen fabricaat, en in zo grote hoeveelheden dat je ongegeneerd nog een tweede, soms derde stuk pakte. Naast koffie en thee was er ook heerlijk koel water met stukjes mediterraan fruit en frisse kruiden waarmee de door het roeien in warm weer wat ontregelde menselijke waterhuishouding weer op peil gebracht kon worden. Het was er oergezellig, iedereen bleef lekker plakken en kletsen, of meerde na de terugtocht vanaf de Witte Wimpel nog een keertje aan.

Uit onverwachte hoek kregen we nog felicitaties namens de Goudse Roei en Zeil. Jan, Arnold en Gerard gingen wisselen op een private steiger, waarvan de eigenaar al vele jaren bij de Goudse bleek te roeien. Hij hielp bij het aanleggen, bood iets te drinken aan en benadrukte dat onze roeiers de felicitaties met ons lustrum namens Gouda zouden overbrengen, een waar sportverbroederingfeestje.

Na de tocht verschoof de tijd langzaam van boten wassen en opruimen richting barbecue. Vanwege corona werd iedereen vlak voor de eerste worstjes op de barbecue gingen naar buiten gedirigeerd, en kon men weer terug op ons terrein nadat de QR-code gecontroleerd was en de uitnodigingsmail gecheckt was tegen de inschrijflijst. Na controle kreeg je twee consumptiebonnen en het advies om dit aantal zo snel mogelijk met vijf op te hogen in een procedure waarin een (andere) QR-code nu tot een Tikkie leidde. Je kreeg de indruk dat alle lustrumcommissieleden hun koelkast had uitgeleend: er is geen biertje of witte wijntje ongekoeld verkocht.

De traiteur …..
en de wachtrij

Zoals bij barbecues gebruikelijk is de doorstroom iets trager dan de vraag, wat een gezellig lange wachtrij opleverde waarin nu eens niemand voordrong, sterker nog, zijn beurt voorbij liet gaan om het geanimeerde gesprek niet af te hoeven breken. Opgestaan is plaatsje vergaan gold hier ook, maar bood juist de gelegenheid om aan een andere tafel aan te schuiven en zoveel mogelijk mensen te ontmoeten.

Toen de worstjes op waren zag niemand daar een reden in om op te breken. We bleven nog lang in de nazit, daarbij aangenaam geholpen door een warm, maar toch langzaam naar de kim neigend zonnetje.

Lustrumcommissie, bedankt
voor het mooie feest!

Toen het einde uiteindelijk toch genaderd was gingen de gekleurde lampjes uit en ontdekten we dat het inmiddels echt donker was geworden. Voldaan en tevreden keerden we huiswaarts, én met het vooruitzicht op de Kromme Rijn Games en de lustrumreceptie over twee weken. De plichtbewuste lustrumcommissie had nog wel heel wat op te ruimen, maar heeft dat blijmoedig gedaan.

Dit is dan ook de juiste plek om de lustrumcommissie namens alle deelnemende leden van harte te bedanken. Wat hebben jullie er een werk van gemaakt en wat hebben jullie het perfect georganiseerd. Jullie hebben werkelijk aan alles gedacht en wat een bakkers hebben jullie in je midden. Het was een geweldig feest! Dank, dank, driewerf dank!

Naschrift: De foto’s van mijn camera, waaronder ook een serie die Ebart – met mijn toestemming en dank – maakte van de barbecue, staan hier in een galerie. Enkele zijn ook verwerkt in deze tekst.

De Krom, de brug en de gemeente

12 september 2021
Secretaris

Gemeente en Viking als vroedmeesters aan de wieg van De Krom

Al jaren zien we de Gemeente Woerden in de persoon van de sportraad actief bezig om alle Woerdenaren aan het sporten te krijgen. Dertig jaar geleden organiseerde deze raad in dat kader een ‘Waterdag’ om ook de watersporten onder de aandacht te brengen. Nu woonden er in Woerden enkele leden van de Utrechtse roeivereniging Viking. Hieronder ook de bij de gemeente werkende landschapscoördinator Clara Prins, die aan huidig erelid Hetty Zandvliet vroeg of zij zich ervoor wilde inzetten om het roeien in Woerden voor die Waterdag op stapel te zetten.

Woerdense Courant 30 mei 1991

In juni van 1991 was het zo ver en konden de Woerdenaren op de singels kennis maken met de roeisport in de zo geheten wherry’s, lekker stabiele, brede boten, die Viking de organisatoren ter beschikking had gesteld. De Woerdense roeiers lieten hun bedrevenheid zien in een demonstratie met skiffs, supersmalle en wiebelige boten die heel wat vaardigheid vereisen. De gemeente toonde zich van haar beste kant met broodjes en drank. Met 25 inschrijvingen was de basis voor een roeivereniging gelegd en konden de gemeente en Viking zeggen dat zij als vroedmeesters aan de wieg van De Krom hebben gestaan.

Al in oktober van hetzelfde jaar kon het voorlopige bestuur onder leiding van huidig erelid Rob Melchers naar de notaris voor de oprichtingsakte. Het kind was gelegaliseerd, maar had met één enkele – van Viking gekregen – wherry, zonder eigen terrein aan de Rijn, zonder subsidie, een moeilijke jeugd waarin het echter grandioos opgroeide tot de huidige sportieve, enthousiaste, inclusieve en gezellige vereniging.

De wherry, Najade genaamd, werd tijdelijk gestald in de singel nabij het Westdampark in de tuin van tandarts Bert Veling. Met diverse krijgertjes van andere verenigingen groeide de vloot en daarmee in gelijke tred het ledenaantal en werd de noodzaak van een eigen terrein alsmaar dringender.

De Stichting Utrechtse Molens als goede fee aan onze wieg

De Krom was de wieg dus eigenlijk al ontgroeid, maar na enige jaren kwam toch het opslagterrein van de Stichting Utrechtse Molens in beeld. We huizen nog steeds op dit terrein, met een goede ‘huisbaas’, nu voor een lange huurperiode gegarandeerd.

Terrein Stichting Utrechtse Molens bij ingebruikname van De Krom

Met een formele vergunning, een goed contact met de gemeente en een toekomstige brug op veilige afstand zitten we in een redelijk comfortabele positie: ondanks de nog onveranderde bestemming ‘opslagterrein’ hebben we nu met veel overleg, geduld en wachten op mild politiek klimaat, én met de onlangs verkregen vergunning een loods om te bouwen tot koffiekamer, een prima locatie verkregen, van waaruit we nog lang onze geliefde sport kunnen beoefenen. Soms werd van het geduld wat te veel gevraagd en zo maakte de vereniging in 2012 gebruik van het spreekrecht om de gemeenteraad te vragen een beslissing te nemen over de locatie van de ‘eerste’ brug en daarmee een eind aan onze onzekerheid te maken. Om kracht aan dit verzoek bij te zetten werd de hele gemeenteraad voor een ‘clinic’ uitgenodigd, waarin alle fracties vertegenwoordigd waren en de boot in zijn gegaan. Van het latere proces ‘Brug Woerden-West’ bewaren de betrokken Kromleden de goede relaties met de projectleiders Huib van der Kolk en Len Hazeleger. Hoewel we niet hoeven te verzwijgen, dat twijfel en geduld ons meer dan eens geplaagd hebben, kunnen we wel stellen dat de gemeente ons altijd het vertrouwen heeft gegeven dat zij er borg voor staat, dat wij adequaat verplaatst zouden worden in het geval het brug-tracé over ons terrein zou lopen.

Binding met Woerden

De Krom heeft veel Woerdenaren onder haar leden, ook al hebben heel wat roeiers uit de regio, van Oudewater en Bodegraven tot Breukelen en van Montfoort en IJsselstein tot Utrecht ons weten te vinden.

Burgemeester Hans Schmidt maakt een proefvaart op de open dag

De binding met Woerden zelf is altijd sterk geweest. Burgemeester en wethouders hebben steeds onze belangrijkste momenten meebeleefd. Oudere leden weten zich nog te herinneren dat burgemeester Hans Schmidt ooit met kind in de kinderwagen op de Open Dag aanwezig is geweest en een stukje in een wherry heeft mee geroeid.

Wethouder Tieneke Lander-Riemersma opent loods 1, 1993

In 1993 heeft wethouder Tieneke Lander-Riemersma onze eerste loods en in 2009 heeft wethouder Loes Ypma onze tweede loods feestelijk geopend.

Wethouder Loes Ypma opent loods 2, 2009
Wethouder Margot Stolk biedt taart aan bij de feestelijke ingebruikname van de nieuwe vlotten, lustrum 2016

In 2016 heeft wethouder Margot Stolk onze drijvende vlotten in de haven feestelijk met een grote taart in gebruik genomen. Oud-wethouder Cor van Tuijl is lid van onze vereniging geweest.

Wij zijn trots op drie wedstrijdboten die de Woerdense ERU ons gesponsord heeft, alsook op de wedstijd-skiff van IJzerhandel Gerritse. Bij het eerste lustrum maakte oud-stadsfotograaf, wijlen Jaap van der Vooren, een groepsfoto van onze leden, die een prominente plaats in zijn prachtige fotoboek Samenspel heeft gekregen.

De Krom anno 2021

Het ledental blijft na de groeispurt uit de beginperiode redelijk stabiel rond de 120. In een topjaar is er wel eens een uitschieter naar boven geweest, maar zelfs in corona-tijd zitten we nog steeds op die veilige 120. Hoewel we ons een inclusieve vereniging vinden en dat willen uitstralen blijken de nieuwe Nederlanders ons nog niet te vinden. Wij richten ons ook op de jeugd en verzorgen jaarlijks meerdere ‘clinics’ voor middelbare scholen, maar omdat we een startleeftijd van twaalf jaar hebben missen wij de meeste kinderen die immers op die leeftijd al aan het voetballen of hockeyen zijn. Heel veel leden van het eerste uur zijn nog steeds lid. Dit brengt ons nu op ongeveer 30% 70-plussers. Met een regelmatige aanwas van leeftijdsgroep 30-60 jaar blijven we jong van hart en leden.

Waar we de vloot begonnen met wat boventallige krijgertjes van andere verenigingen, Viking voorop, hebben we nu een financieel gezonde vereniging, die zich in de afgelopen jaren verschillende aankopen van nieuwe boten kon permitteren.

De Krom roeit als breedtesport, dus voor het plezier en om op een aangename wijze aan je gezondheid te werken. We hebben enkele leden die wel aan wedstrijden, krachttoeren en marathons deelnemen, maar die doen dat vooral op eigen initiatief en vaak met leden van andere verenigingen samen.

2021 het jaar van het zesde lustrum.

Dit lustrumjaar zal vooral herinnerd worden als het jaar dat pas echt goed door drong dat de ‘brug’ die vele jaren als een zwaard van Damocles boven onze loodsen heeft gehangen definitief enkele honderden meters oostwaarts komt. En helaas ook als het jaar waarin duidelijk werd dat de corona een blijvertje is.

De haalbaarheid van de plannen voor een koffiekamer kon eindelijk getoetst worden en resulteerde in een vergunning om de zoutloods op ons terrein te verbouwen.

Schets van de koffiekamer, zoals opgenomen in de vergunningsaanvraag

De plannen worden thans uitgewerkt om deze voor te leggen aan de ledenvergadering. De winderige koffiehoek van loods 2 waarin we wat rillerig zitten na te praten en koffie te drinken, wordt ingeruild voor een aangename, windvrije, duurzaam verwarmde koffiekamer. Dit zal ongetwijfeld het clubgevoel versterken.

Onze lustrumcommissie heeft een corona-bestendig feestprogramma gemaakt. Toen alles nog op coronaslot zat hebben we via Zoom een pubquiz gehouden, die hilarische momenten heeft opgeleverd, en zeker heeft aangetoond dat de kennis van wat er bij roeien komt kijken nog altijd goed op peil is.

Vertrekken na de culinaire rustpauze in de lustrumtocht vergt enig overleg

De lustrumtocht met aanvullende barbecue was zeer goed verzorgd en is hogelijk door de deelnemers gewaardeerd. Zoals bij ons gebruikelijk kon iedereen mee doen, of je al 40 jaar roei-ervaring hebt of net je eerste lessen achter de rug hebt. Het goede weer heeft er mede voor gezorgd, dat toen de laatste worstjes van de grill waren gekomen, er nog lang en geanimeerd is nagezeten.

De lustrumreceptie die door aanwezigheid van onze sportwethouder en onze ‘huisbaas’ extra cachet krijgt, staat ons nog te wachten. Met een avondtocht, in oktober echt in het donker, wordt een gedenkwaardig lustrumjaar afgesloten.

Haegsche Bluf Marathon 2021

Henk Schwab
31 augustus 2021

Met de tiende editie van de Haegsche Bluf Marathon viert Rv De Laak haar 110-jarig bestaan op 21 augustus. Een goede reden om naar de hofstad af te reizen voor een tocht van exact 54 km. Terwijl  De Krom toch een toervereniging is, was de deelname beperkt tot een c2x en een combinatie wherry. The usual suspects: Renate en André Derksen, Wim van Geest en Henk Schwab. De laatstgenoemde maakte deel uit van de combinatie Pontos, De Grift en Nautilus in de wherry. Per definitie start de wherry in het prestatieveld om 8.00uur na een stuurliedenvergadering om 7.30uur met aanwijzingen zoals wanneer je niet onder de hoogspanningskabels roeit, zit je fout en degelijke. De C2x+ met André c.s. start een poosje later om half tien zodat de finishtijden niet al te ver uit elkaar komen te liggen en het team uitgerust en uitgeslapen aan de wedstrijd kan beginnen. Zie de fruitig frisse koppen bij de start.

Zie de fruitig frisse koppen bij de start

Vanaf het Laakkwartier door Moerwijk dan het kassengebied van het Westland waar schrijver dezes nog in Poeldijk en Naaldwijk kinderarbeid heeft verricht met het plukken van tomaten en waarschijnlijk valt nu nog het groene gif in het celweefsel te constateren. Langs Monster en ‘s-Gravenzande met het mooiste strand van Den Haag richting ‘t Woudt.

De neutralisatie bij Schipluiden en de brug, die door mensen van restaurant Indigo wordt geopend, benutten we om aan te leggen voor warme chocoladedrank, koffie, sorbet en appelgebak.

De smalle grachten en het drukke bootverkeer leverde in Delft enige vertraging op maar dan zijn de buitenplaatsen aan de Vliet in Voorburg helemaal de moeite waard.

De wedstrijdploeg heeft er dan vijf uur een stief kwartiertje over gedaan voor het glaasje Kruide Baggâh naar binnen kon worden geslagen, de wherry een uur en en vijftien minuten langer.


De goed op elkaar ingespeelde wedstrijdploeg heeft ongetwijfeld veel baat gehad bij de eigen verenigingsboot, voordelen die de combi niet heeft gehad, voor mij nog een het moeten missen van de eigen riemen. Wat daar allemaal van zij, het blijft een waarlijk mooie tocht die zeker niet te lang is voor de willekeurige toerroeier (feitelijk 27km).

Bijzonder aardig is dat het roeiersmaal, een indische selamatan voor het honderdtien jarig bestaan, van grote klasse was, zegt de oude indo. Dus ook deze marathon is voor herhaling vatbaar. 

Nagekomen bericht van de secretaris: oud-lid Robert Scheen, thans bij de Goudse Roei en Zeil, stuurde ons nog een videootje. Click hier.