Categorie: laatste nieuws

19ste Ringvaartregatta

De Krom Ringvaartploeg, bij monde van Henk Schwab
21 juni 2021

Ook dit jaar geen massale toestroom naar Delft voor de Ringvaartregatta en aanverwante festiviteiten. De druk om toch maar iets te regelen voor een van de meest roemruchte roeimarathons bracht de R&R-organisatie ertoe een ‘coronaproof’ alternatief op te zetten: woensdag 2 juni in klein verband van de eigen vereniging de 100km verroeien.

Voorbereiding

André Derksen heeft alle voorbereidingen voor zijn rekening genomen: de route perfect uitgestippeld starten vanaf RV Alphen om daar na honderd kilometer te finishen, toestemming de werf van Alphen te gebruiken enz. Mijn voorbereiding beperkte zich oefenen op tempo 23 op het water en paar uurtjes op de ergometer.

Een jaar of twee geleden heb ik al wat probleempjes met de botenwagen (Oude IJssel Race), steunbalken vastmaken met tiewraps, zandzakken voor extra druk, verlichting en richtingsaanwijzers die niet helemaal werken. Gelukkig zijn André en Wim wel zo handig om dat allemaal de avond tevoren even te regelen en vast te zetten en dus liggen de Prestige (Wim en Henk) en de Balans (Renate en André) dinsdagavond op de werf van RV Alphen. De volgende morgen vroeg sleutelen, stellen, bankje vervangen en zo, maar vooral heel secuur met het onvolprezen ducted tape waterkeringen in elkaar flansen. Hans Runhaar is de perfecte gastheer en zorgt voor de gezelligheid op de vroege ochtend van de gedenkwaardige tweede juni.

Start

Om een uur of acht op het gladde water in een prachtige morgenzon, lichte wind mee, geen verkeer, super relaxte start dus. Stukje Oude Rijn mooie route langs de jachtwerven van Woubrugge en Roelofarendsveen het Braassemermeer op met een extra bocht tegen de wind in om de 100km vol te maken. Goed te doen, alleen valt de gps naar willekeur uit, en dat is die tot ons grote verdriet blijven doen, en zo nu en dan enig geklaag over het niet passend bankje, om vervolgens via Oude Wetering op de Westeinderplassen terecht te komen en dus op de Ringvaart.

We ontmoeten daar wat dubbelvieren en achten van vooral Njord, de oorspronkelijke uitdager van Laga toentertijd, die pot is toen gewonnen door de Lagaiers. Het roeien van de klaarblijkelijk eerstejaars(?) heeft duidelijk te lijden gehad onder het ontbreken van natte training en coaching. Gelukkig is door de vereniging goed voorzien in een goede begeleiding vanaf de kant en een goed doordachte planning van stops waar mogelijk op de terrassen van de net geopende horecagelegenheden. Niet onvermeld mag blijven de flessen water ons aangeboden door de families van de roeiende jeugd uiteraard in dank aanvaard.

Tot Hillegom was er wel wat gemotoriseerd verkeer op het water, maar ja je gaat natuurlijk niet voor je plezier de herrie en kerosinedampen van onze nationale trots KLM en Schiphol ondergaan om stukje te varen. Hoe anders wordt het vanaf Lisserbroek. Je mag wel 12km/u op de Ringvaart maar dat is blijkbaar een beetje lullige snelheid voor een sloep met weet ik veel hoeveel pk buitenboordvermogen, dus klotsend kwamen we op de Kagerplassen. Wim, André en Renate hadden dat al eens mogen ervaren. Nu is het zo dat niet alleen de snelheidslimiet maar ook de coronamaatregelen op de plassen buiten toepassing blijven en met een beetje wind werd het meer dan bobbelig, kaagwater sloeg met golven de boot in.

Wij oudjes werden getrakteerd op de laatste absoluut overweldigende discohits(?) op de Kaag en andere plassen. Het is immers de eerste warme dag na de eerste versoepeling van de coronabeperkingen.

Tot slot

Kortom met de Prestige betekent dat om de haal laten lopen en buiswater lozen, we schoten dus letterlijk van geen meter op, en dan heb ik het niet over het naar willekeur uitvallen van de gps en het bankje van Wim, die inmiddels wel moest vergaan van de uitstralende pijn naar de benen. Vlak voor Leiden bleven de golven maar komen, is het besluit te stoppen dan ook snel genomen en hebben we de boot in de Rozenwijk op de wal gelegd en afgeriggerd. Helaas maar 88km verroeid. André en Renate hebben nog aan ons gedacht en zijn gezond en wel heelhuids in Alphen aangekomen en tegelijk teruggereden met auto en botenwagen om ons en de prestige op te halen.

Volgende keer doen we het gewoon weer mee alleen dan zeker niet in de Prestige…

Een mooie dag voor een roeitocht

Niek Hoogenboom
2 juni 2021

De zomer lijkt op woensdag 2 juni eindelijk begonnen. Hij was al een weekje eerder in het vooruitzicht gesteld, waarop onze nijvere bij Adry op 28 april, in de inloopgroep van de woensdagmorgen het idee lanceerde om een ouderwetse roeitocht te gaan maken. “Ja”, wordt er in koor geroepen en “Ik ben ben van de partij” en “waarheen”. Marike en Adry namen de kar ter hand om dit plan ten uitvoer te brengen. De makkelijkste en snelste organisatie is een tocht op eigen water en de mooiste is nog steeds de Meije tocht.

Dus op 2 juni om 8,30 staan 12 deelnemers in de startblokken om te vertrekken met de Tamalone, de ‘s-Gravensloot en De Bas . De 13de deelnemer wordt van huis opgehaald. Nieuwerbrug ligt tenslotte op de route.

Tegen tienen komen wij aan bij de sluis van Bodegraven. En daar wacht ons een klein oponthoud. De lichten geven aan 2x rood. Wat betekent dat? De “Bonte Krommert” in onze grijze cellen naar boven halen. Hoeft niet echt, want de sluiswachster geeft uitleg. “2x Rood is geen bediening”. We moeten nog tenminste een kwartier wachten. Nou zullen er genoeg mensen zijn, die wel gestraft willen worden met een kwartiertje dobberen op het water bij een strak blauwe hemel en een temperatuur van 20 graden. Het kwartiertje was snel om. Nieuwe verrassing: het schutten was gratis. Mooi meegenomen.

Bij de splitsing van de Oude Rijn en de Ziende houden we onze “Koffiestop” om kunnen het resultaat van Adry’s bakkunst proeven. Beste “aanvulling op ons broodrantsoen” moet ik zeggen. Heerlijk genieten in de schaduw van de bomen en voorbijgangers, die onze vloot bewonderen.

Na zo’n 20 minuten zetten wij onze tocht voort, want het is nog een heel stuk. Dit is nog niet halverwege. Na een kwartiertje mogen we alweer rusten voor het volgende obstakel, de Ziendesluis. Het water van de Nieuwkoopse plassen ligt ongeveer 1,25 meter onder dat van de Rijn. Dus dat wordt een eind zakken. We zijn zoals dat hoort natuurlijk hierop voorbereid met de nodige lijnen.

De bemanning van De Bas voor de Ziendesluis.

Na de sluis gaan we gelijk stuurboord uit het idyllische riviertje De Meije op. Deze sterk meanderende ‘sloot’ heeft heel veel smalle bruggetjes waarbij het bijna altijd SLIPPEN EN NEIGEN en ook een keer of vier SLIPPEN EN VALLEN is, waarbij het zaak is vingers onder de riemen te houden en de neus in te trekken. En er is stuurmanskunst vereist, zeker met de C4x+.

Na een klein uurtje varen op dit water is het tijd voor de lunch, die we in deze tijd niet in een uitspanning kunnen gebruiken, maar zelf meegenomen hebben. We vinden een prachtig plekje met tafels en bankjes en een kraan met koel helder water. En een verrassing: ook dat was gratis. Marike heeft een heerlijke salade gemaakt. Of ze had gedacht dat we uitgehongerd zouden zijn of op veel meer deelnemers, het feit bleef, er was genoeg over voor nog een ploeg. U ziet hier hoe gezellig het is op zo’n tochtje.

Als we zo heerlijk kalm roeien over het spiegelend gladde water, weet je dat rijkdom heel betrekkelijk is. Deze belevenis is niet te koop.

Ook onder weg staan toeschouwers. Sommige ‘mekkeren’, andere ‘blaffen of keffen’. Er zijn er die bewondering hebben voor onze sportieve prestatie en die vriendelijk zwaaien. Deze zeiden geen ‘boe of bah’.

Bij een van de vorige tochtjes was men tot de conclusie gekomen dat ook stoplichten op het water nuttig zijn en het aan de raden is om bij rood licht te stoppen. Anders vaar je op een beweegbaar ‘onderwater’-obstakel. Maar zoals gezegd een gewaarschuwd man telt voor twee. Dit keer netjes gewacht op ‘groen’ en dan is het best te doen.

We varen nog door twee sluizen. Bij Slikkendam gaan we weer een meter omhoog en bij Woerdense Verlaat de volgende 25 cm. Dat zitten we weer op hoogte van de Oude Rijn.

Na de sluis nog een traktatie van Liesbeth. Zij had wentelteefjes voor extra energie voor het laatste stuk roeien over de Grecht. Je bent er dan bijna zou je denken, maar ook hier zijn het de laatste lootjes. En die zijn best zwaar. Toch is iedereen tussen kwart over zes en half zeven veilig binnen, zonder pech onderweg.

De Meije-tocht is vooral in het voorjaar een prachtige, zij het pittige roeitocht. In de zomer is het te druk en in het najaar zijn er vaak te grote waterplanten en kroos, die het dan een zware tocht maken. In de winter is hij te schaatsen (als het hard gevroren heeft). Maar altijd is hij mooi.

Foto’s : Truus Hoogenboom.