Maand van Jos – 3 –

augustus 2019
Jos Maas, secretaris

De vakantie is duidelijk merkbaar aan de inkomende post. Ik heb in geen weken een aankondiging van een roeiwedstrijd gezien. De enige post in de bus aan ons hek was een verdwaalde Woerdense Courant. Ook aan de Spam in mijn mailbox is het zomerreces te merken. Ik was zelfs even bang geen stof voor een nieuwe ‘maand’ te hebben. Achter de schermen is er echter stevig doorgewerkt. Kortom lees wat er mij deze maand overkomen is dan wel ter ore is gekomen.

Kromme’ Rijn Games
De commissarissen roeien (André) en wedstrijden (Wim) hebben de datum van de interne wedstrijden a.k.a. ‘Kromme‘ Rijn Games vastgesteld op zaterdag 21 september. Dat is één week na de Goudse Mijl, een wedstrijd waar verschillende Krom-ploegen aan deelnemen. André en Wim maken een programma dat én onze leden elkaar de maat laat nemen, én onze junioren zich laten zien, én vooral veel plezier en gezelligheid biedt. Het is een van de weinige keren dat er ‘vals’ gespeeld mag worden. Bij een van de vorige keren ontdekte ik nog net voor de start dat er onder de waterspiegel een emmertje aan het roertje was bevestigd. Gegarandeerd dat je daarmee als laatste aan de finish komt. Dus … een gewaarschuwd mens telt voor twee: check je boot!.

In het kielzog van de Haagse School
De schilders van de Haagse School waren nogal verrukt van het landelijk karakter van Nieuwkoop en omgeving. Het Stadsmuseum van Woerden wijdt daar deze zomer een mooie tentoonstelling aan. Dit was voor Roel Otten aanleiding om de Haagse School eens vanuit de roeiboot te benaderen. Met een paper vol informatie, educatief verantwoorde controlevragen, een bezoekje aan een historische boerderij, en een goedgevulde picknickmand hebben twee wherry’s en een C2 met een bemanning van Woerden, Naarden en Leiden deze boeiende tocht gemaakt. Het slechte weer – het begon met zachte druil in de Ziendesluis die allengs overging in aanhoudende regen – droeg aanzienlijk bij tot een plezierige, soms zelfs hilarische stemming, zoals bij aankomst van een ploeg ‘verzopen katten’ bij hotel De Watergeus, die snel en behendig door het personeel naar een zijzaaltje werd geloodst. Deze gedenkwaardige dag werd besloten met een uiterst gezellig dinertje bij Breuren, waar onze soppige roeikleren weliswaar niet uitgetrokken maar wel snel vergeten waren. Ik heb begrepen, dat Roel deze tocht voor herhaling onder de aandacht van de toercommissie en de midweekcoördinator heeft gebracht. Een aanrader!

Krantenartikel vraagt om een fotosessie
Enige tijd geleden viel er een mail in mijn box, waarin medewerking aan een serietje artikelen over watersport voor de regionale huis-aan-huisbladen werd gevraagd. Zo’n kans om onze club in de schijnwerpers te zetten laat je natuurlijk niet lopen. Weliswaar werd ons enthousiasme iets getemperd door de mededeling dat het over ‘alle’ watersport van Alphen aan den Rijn tot Wijk bij Duurstede zou gaan, maar de vraag om twee foto’s aan het (telefonisch) interview te voegen gaf voldoende vertrouwen dat we roeien mooi op de kaart van Woerden en omgeving konden krijgen. We hebben met wat clubgenoten de hele voorraad foto’s op onze website doorgenomen. Op zich een plezier om te doen vanwege de leuke – vooral interne – momenten, maar de oogst voor een extern, publicitair doel was wel erg matig. Dus dan proberen om een speciaal op de pers gerichte fotosessie te houden. Jullie hebben de uitnodiging onlangs via de mail ontvangen. Hoewel het weer met windkracht 5 zou gaan spoken, was er toch een flinke opkomst. Het is werkelijk een boeiende exercitie om zo’n 7 boten variërend van skiff, dubbeltwee, C1, C2x+, C3x+ tot wherry vanaf de wal aan te sturen om een aantrekkelijke foto te maken. Vanaf deze plaats bedank ik alle deelnemers, die welwillend, maar duidelijk ook met plezier, aan deze sessie hebben meegewerkt. En nu dus wachten op wat er in de Woerdens Courant van onze inspanning gebakken wordt. Een selectie voor onze club staat op deze site.

Facelift van onze loodsen
Het zal niemand van ons zijn ontgaan, dat onze loodsen er wat flets uitzien, om van verval van het hout niet te spreken. Onze TC heeft met vooruitziende blik vorig jaar al de nodige bussen verf ingeslagen, maar het schuurwerk en de reparatie van diverse latten, lijsten, boeiboorden en deuren heeft nog even op zich laten wachten. Gelukkig is de kogel door de kerk en heeft de TC een datum genoemd: vóór 1 oktober is de facelift voltooid. Als je binnenkort een oproep krijgt om met de kwast in de hand deze uit de mouwen te steken, rekent de club op jullie medewerking!

Reddingsbrigade voor omgeslagen skiffs
Omslaan hoort bij skiffen. Zien dat je dan zelf veilig aan de wal komt is hoofdzaak. In principe een tamelijk ‘rechtlijnige’ operatie. Daarvoor hebben we dan ook uitgewerkte protocollen in ons handboek ‘HELP!!!’. Maar de zorg om de boot weer veilig thuis te krijgen is niet eenduidig. Bij mooi weer en een kleine afstand van de haven kun je hem gewoon al zwemmend naar het vlot brengen. Je kan iemand (of de volgende dag zelf) de boot op laten halen als je er gemakkelijk in kan komen. Je kunt met meerdere clubgenoten de botenwagen van stal halen. Je kunt de boot slepen achter een wherry of een C4, maar dat is zo hondsvermoeiend dat je dat hooguit één keer in je leven zal doen. En last but not least je kunt de boot laten slepen met een sloep.

Enige tijd geleden liet onze clubgenoot en Nieuwerbrugger Arnold van Winden ons weten, dat hij én aan de Rijn woont, én een sloep heeft, én per mobiele telefoon bereikbaar is, én bereid is om een omgeslagen skiff of dubbeltwee naar de club te slepen. Hij vertelde ons ook, dat er meer sloepeigenaren onder onze Nieuwerbrugse clubgenoten zitten. We hebben hen gevraagd en ze zijn allemaal bereid om een reddingsbrigade te vormen. Fantastisch!

Nu kan eindelijk het omineuze zinnetje ‘alleen met een skiff er op uit is niet aan de orde’ uit ons handboek geschrapt worden. De dagelijkse werkelijkheid is immers, dat je wel met meerdere skiffeurs het water op gaat, maar dat de afstand zo groot is, dat je praktisch gezien wel alleen op het water zit. Het hebben van een reddingsbrigade zal het gevoel van veiligheid ongetwijfeld versterken.

Samen met onze veiligheidscoördinator gaan we deze reddingsbrigade van een mooie taakbeschrijving voorzien.

Gastroeier: Dami Roelse

31 juli 2019

Gastroeien met Vereniging De Krom

Mijn naam is Dami Roelse. Ik kom oorspronkelijk uit Zeeland, maar woon sinds 1973 in Amerika. Twee weken geleden ben ik in Nederland aangekomen om een maand hier door te brengen met familie en vrienden voordat ik doorreis naar de Himalayas. Mijn zus woont in Nieuwerbrug aan de Oude Rijn en ik heb al jaren gedurende mijn bezoekjes mensen van de roeiclub de Krom voorbij zien roeien. Omdat ik in conditie wilde blijven voor mijn trektocht naar de Himalayas heb ik contact opgenomen met de roeiclub en gevraagd of ik mee kon roeien. Ik woon en roei in Ashland in Southern Oregon met een club op een stuwmeer, Emigrant Lake. We hebben een club van 250 leden, met veel jongeren en studenten. Onze oudere groep Master rowers is een beetje afgezakt in de laatste jaren. Hier is een link naar een plaatselijk artikel over onze club; https://mailtribune.com/news/top-stories/rogue-rowing-growing. Momenteel zijn er weer bosbranden in Southern Oregon en is de luchtkwaliteit zo slecht dat je niet buiten kan roeien. Gelukkig is het hier in Nederland zomer en goed weer om te roeien.

Dami bij het kasteel van Woerden

Ik vind de Nederlandse roeiers zo ontvankelijk en aardig om een vreemdeling op te nemen en mee te laten doen. Jullie zijn vol vertrouwen en interesse. Ik heb het gevoel dat ik nieuwe kennissen heb gemaakt in de laatste twee weken en dit laat me voelen dat ik nog een beetje bij Nederland hoor. Ik ben al 46 jaar uit Nederland weg, en ondanks de afstand houd ik toch altijd een warm plaatsje voor Nederlanders in mijn hart. Als club dragen jullie daar allemaal aan mee. Het was echt plezierig en relaxed om op rustig tempo in een C2 of C4 te roeien. Wij kennen deze boten niet in Amerika; wij roeien alleen maar in race-boten, maar een paar jaar geleden heb ik een groep roeiers van onze club begeleid op een roeitoer rond Friesland en hebben we ook C4’s geroeid. Ik hoop in de toekomst weer eens bij jullie aan de deur te kloppen en mee te gaan. Als je nog meer fotos wil zien van mijn club in Ashland ga dan naar Facebook, Rogue Rowing: https://www.facebook.com/RogueRowing/. Als je meer over mij wil weten kun je op mijn website terecht: https://www.transformation-travel.com/

Maand van Jos – 2

juli 2019
Jos Maas, secretaris en basisinstructeur

Examens Sc1/St1
Zaterdag 6 juli 2019 hebben acht van de negen cursisten hun bevoegdheid Scullen/Sturen 1 behaald. Namens de hele vereniging wenst het bestuur de geslaagden geluk! Christine is met vakantie en doet na de zomer haar examen.
Coördinator basiscursus Anne Schouls heeft in haar stukje verslag gedaan van de lessen en het examen. Foto’s kun je vinden in de galerij. Het klinkt wat obligaat, maar dit is dus echt een leuke, enthousiaste, leergierige groep, die het roeien serieus neemt, die verrast was dat je niet zomaar even in een boot wegvaart, maar dat je stevig aan techniek en theorie moet werken, en die heel plezierig altijd in is voor een grap. En ook een initiatiefrijke groep die de handen voor onze club uit de mouwen wil steken. Wist je dat 30% – dertig procent! – van deze groep op maandag 24 juni aanwezig was bij de opschoonactie van ons terrein. Wist je dat nieuw lid Kees met een strijkpatroon ons logo op zijn pet en shirt heeft gestreken? Instructie mogen geven aan deze negen mensen heb ik echt als een voorrecht beschouwd.
Een instroom van negen nieuwe leden! Zes van de negen komen uit Nieuwerbrug, twee wonen op het Defensie-eiland, één woont aan de Rijn in Woerden. Negen nieuwe leden, dat hebben we in lang niet gezien. We willen daarom graag weten hoe zij de weg naar De Krom gevonden hebben. De twee advertenties in de Woerdense Courant …. die krant lezen we niet in Nieuwerbrug. Affiches voor de ramen van Krom-leden ….. in Nieuwerbrug? Strooiblaadjes? Van-mond-tot-mond-reclame? Nee, sommigen kenden elkaar al … van de tennisclub, van een inwonersinitiatief, als buren, en zijn verrast elkaar bij de eerste les te ontmoeten. Hoe hebben ze De Krom dan wel gevonden? Het antwoord is verrassend, of bij nader inzien eigenlijk logisch: we wonen allemaal aan het water en zien dagelijks jullie boten voorbij komen, we zien de pure schoonheid van het roeien, we zien dat roeiers duidelijk veel plezier aan hun sport beleven. Het heeft even geduurd voor het tot ons doordrong dat het misschien ook voor ons heel leuk zou zijn, maar toen het kwartje gevallen was hebben we even gegoogled met trefwoorden roeien en woerden en bingo: www.rvdekrom.nl! Ook van de drie uit Woerden horen we soortgelijke geluiden: geen Woerdense Courant gelezen, wel regelmatig de boten over de singel en de Rijn zien varen.

Is dit verhaal een toevalligheid of zouden we er een conclusie uit kunnen destilleren?

Ergometerkampioenschap André
Het is al weer een paar maanden geleden, maar we moeten nog even terugkomen op het wereldkampioenschap indoorroeien van André Derksen. Op 28 april kreeg ik een mailtje van de redactie van het verenigingsblad van de Algemene Utrechtse Studentenroeivereniging Orca met de vraag om de contactgegevens van André. Ze wilden graag een artikel schrijven over deze prestatie. Het gesprek heeft plaatsgevonden, het artikel is geplaatst, en het leek ons aardig om het aan jullie voor te leggen. Desgevraagd, kreeg ik een pdf-bestand van dit artikel. Ik heb het op onze site gezet en op deze link kun je het downloaden. Veel leesplezier, en let ook op de achtergrondfoto, een nogal droge metafoor voor de eenzame ‘tocht’ voor André.

Komende evenementen
Omdat onze deelname aan de sportochtend van de Woerdense Vakantieweek minder goed past in het sportbeleid van onze vereniging is besloten dat de editie van 2017 de laatste is geweest. Met een beetje nostalgie kijken we nog even naar een oude foto, want leuk was het wel.

De interne wedstrijden, ook wel ‘Kromme’ Rijn Games genaamd, gaan door. De eerste contacten zijn gelegd tussen de commissarissen Roeien (bestuurslid André) en Jeugd (Wim van der Geest). We mogen er dus van uit gaan, dat onze junioren zich van hun beste kant zullen laten kennen. Het bestuur zal ook als team uitkomen. De datum staat nog niet vast, o.a. vanwege belangstelling van verschillende leden voor de Goudse Mijl, die op 15 september plaats vindt. Dus houdt de andere zaterdagen van september nog even open!

De vuilniscontainer
Plots was hij daar, de container. Niemand had hem besteld, wie hem binnen heeft laten brengen is niet bekend. Van de weeromstuit werd hij gebruikt waarvoor containers bedoeld zijn. Het gevolg laat zich raden: tot de rand gevuld en zo bleef het, want geleegd werd hij niet. Toen het raadsel voor verschillende mensen te gortig werd is er wat heen en weer gemaild, maar het werd niet opgelost.

En dan neem je als secretaris het initiatief, je belt Renewi, legt de situatie uit, dat wil zeggen, je weet de klantendienst te vertellen, dat er een container is, dat er Renewi op staat, dat je niet weet hoe die op ons terrein gekomen is, dat niemand hem besteld heeft, dat wij nooit zaken met Renewi hebben gedaan, maar dat je een ding zeker weet: die container moet van ons terrein gehaald worden.

Ik heb nog steeds mijn twijfel of mijn verhaal begrepen is, want toen ik zei, dat de container weggehaald moest worden, werd mij verteld, dat Renewi dat niet kon doen. Wie dan wel, was mijn vraag. Dat was ‘handhaving’ zei de behulpzame dame van de klantendienst. Wie ‘handhaving’ was, dat moest ik de ‘gemeente’ maar vragen. De ‘gemeente’ bij monde van een vriendelijke helpdeskdame van het stadhuis hoorde het vervolgens in Keulen donderen, dus bleef mij nog maar een optie over, een mailtje aan Renewi. Ik weet niet of mijn dreiging om deze soap als onderwerp aan Kanniewaarzijn aan te bieden geholpen heeft, maar ik kreeg per kerende post een mailtje met het bericht dat de container de week erop opgehaald zou worden en dat ik telefonisch te horen kreeg op welke dag en uur dat zou zijn. Daar ik noch het nummer van de loodstelefoon, noch van mijn privé-telefoons bekend had gemaakt, was ik wat bevreesd, dat het alsnog niet goed zou komen. Dus stuurde ik een mailtje terug met mijn mobiele nummer en het verzoek om de dag tevoren even te bellen, zodat ik de ophalers binnen kon laten. En wat gebeurt er? Ik word niet gebeld, maar op donderdag kom ik op de roei, staat het hek open, staat er een Renewi-vrachtwagen voor het hek en is de container verdwenen. Het toeval en het geluk wil, dat een van de roeimaatjes juist op het goede moment aanwezig was en weliswaar wat aarzelend omdat ze nergens van wist het hek heeft open gedaan en de container heeft laten weghalen. Ik moet er niet aan denken, dat de mannen voor een gesloten hek hadden gestaan.

Het onderhoud van ons terrein
Op maandag 17 juni hebben we onder deskundige leiding van de huis- en tuincommissie het overtollige groen weer binnen de perken weten te krijgen. Het idee om dat op een avond te doen, zodat ook de leden in het arbeidsproces mee konden doen en het feit, dat het die dag bloed- en bloedheet was heeft niet kunnen verhinderen, dat de opkomst wat tegen viel. De nieuwe leden in de basisinstructie hebben zich met 30% opkomst van hun beste kant laten zien. Vooral de bosmaaier trok hun aandacht, maar Bert Hermelink was onverbiddelijk, hij was de enige die verantwoord met dat machien kan omgaan. Meerdere pauzes, vele bekertjes water en een goed humeur hebben er aan bijgedragen wat jullie allemaal met eigen ogen hebt kunnen zien. De foto’s van deze happening staan hier op onze website. Als je deze vergelijkt met de werkelijkheid van vandaag dan zie je dat het groen wel verrekt hard groeit. De wildernis naast en achter de loods is door de overmacht van het warme weer nog in de oude staat. Dus binnenkort krijgt de groep op wie met een avondsessie gemikt was een nieuwe kans!