16 augustus 2016
Door Jos Maas
De Krom op de Woerdense Vakantieweek
Kijk hier voor alle foto’s!
En hier voor het stukje op website ‘Woerden dichtbij’.
Maandagochtend 15 augustus hebben 6 Krommers, Ingrid, Lisette, Arjan Mateman, Jos en de jeugdleden Bas en Kaj, aan de Woerdense jeugd laten zien hoe leuk roeien is. Arjan en Ingrid hadden een plan gemaakt voor een rubberen-boten-race. Vorige week stond er een berichtje in de Woerdense Courant, waarin de race werd aangekondigd voor iedereen die een rubberen boot meebracht. Voor de zekerheid had Arjan de eigen familieboot meegenomen.
Om ook iets van het echte roeien te laten zien en ervaren hebben we de wherry Rietveld en de skiff Mastwijk ingebracht. Letterlijk ingebracht: Lisette, Ingrid en Bas roeiden de Rietveld met de nodige spullen geladen naar de plaats van handeling: de buitensingel ter hoogte van de theekoepel van Bredius; en Kaj roeide vóór negenen, toen de bruggen nog niet bediend werden, met de skiff naar de steiger bij Arie. Dit is vast een primeur voor de club, een skiff op de Woerdense singels, maar vooral op de smalle vaart tussen Rozenbrug en Kwakelbrug. Voor de veiligheid begeleidde Jos hem op de fiets. Bij Arie aangekomen werd de skiff naar het Exercitieveld gedragen. Daar had Arjan inmiddels een geïmproviseerd vlot gemaakt: een groot luchtbed en wat planken van de Gamma, met lijmtangen vastgemaakt aan wat er ter plekke nog aan beschoeiing over is. Beetje wiebelig, beetje nat als er twee volwassenen op gingen staan, maar het werkte.
We werden begroet door twee vrijwilligers van de WVW, die ons kwamen helpen en begeleiden. Ze keken met enige argwaan naar onze boten en de provisorische steiger en gaven overduidelijk aan, dat zij in ieder geval niet de skiff in zouden gaan. Fantastische kerels, die vanaf de wal geholpen hebben wat ze konden en ons verder van koffie en fris hebben voorzien.
Arjan had een bakfiets volgeladen met nuttige spullen: de lustrumvlaggen, pompen om de vloed aan luchtbedden op te pompen, twee boeien met verzwaring die hij zo van de afvalhoop op ons eigen terrein had meegenomen, een thermosfles koffie en de nodige landvasten.
Toen alles geïnstalleerd was, stonden we ongeduldig te trappelen om de hordes kinderen op te vangen, hun boten op te pompen, in het water te leggen en de start van de race klaar te maken.
Dat De Krom aanwezig was kon niemand ontgaan. Zowat alle jeugd die deze ochtend aanwezig was stond klaar voor de marathon bij de start/finish die precies bij onze locatie was. Alle ouders stonden met mobieltjes in de aanslag om foto’s van hun kroost te nemen en stonden oog-in-oog met onze equipe en de lustrumvlaggen.
Na de marathon kwamen er belangstellende kinderen, weliswaar zonder rubberen boten, maar met het vaste plan om in de wherry te stappen. Een enkeling waagde zich in de skiff. De rubberen boot hebben we vóór de race voor dobberen ingezet. Toen er eenmaal kinderen in de boten zaten, stond er al gauw een rij wachtenden. Vrij snel was duidelijk dat we met meer wherry’s beter uit geweest waren – uiteindelijk hebben we mensen teleur moeten stellen.
Het was een schitterend gebeuren: een voorzichtige skiff aan een landvast die zich krampachtig twee à drie meter van het vlot bewoog, de rubberen boot in een tijdrace en de wherry met enthousiaste maar onervaren roei(st)ers die zich tussen rubberen boot en skiff moest manoeuvreren, zonder de andere boten al te veel te storen.
De mensen die teleurgesteld waren omdat ze niet meer in de boot konden hebben we op de introductiemogelijkheid op zaterdag gewezen, in de hoop, dat we ook enige leden aan deze activiteit over houden. Dat laatste was natuurlijk niet de opzet, maar het is toch mooi meegenomen als heel Woerden nu weet dat deze stad een roeiclub heeft en dat roeien een erg leuke sport is.
Voor ons zessen is het een heel erg leuke ochtend geweest. Met de ervaring van vandaag is ons PR-bestuurslid van plan een diepte-investering te doen met de aankoop van enige rubberen boten voor volgend jaar, want dan zijn we vast en zeker weer aanwezig op de Woerdense Vakantieweek.
De terugtocht in de skiff was voor Kaj wel een beetje spannend, want inmiddels werden de bruggen bediend en konden er tegenliggers op het stuk tussen de bruggen verwacht worden. Met een ingenieus afsprakensysteem tussen de bemanning van wherry, fiets en skiff is dat allemaal goed gekomen en kon Kaj opgelucht verder roeien na de Kwakelbrug.
