6 juni 2019
Door Anne Schouls
Op 31 mei en 1 juni werd de Elfstedenmarathon geroeid.
Zon, wind, water, wolken, sterrenhemel, verlichte boten, teamspirit, pittoreske stadjes, aanmoedigende mensen, kratjes vol met kleding, broodjes, flessen water, energierijke hapjes, en vooral heel veel kilometers roeien… 210 km roeien!
Zomaar wat ingrediënten van de tocht der tochten die Ron, Wim, Martijn, Reina (Zeewolde), Ronald (Amsterdam), Lieven (Brussel), Jesta en Anne geroeid hebben in estafettevorm in 23.28 uur. De stuurtouwtjes waren in handen van Frans en Esther. En minstens zo belangrijk waren de chauffeurs Eric en Cécile, die ons met een personenbusje van het ene wisselpunt naar het andere brachten.
Op vrijdagmiddag hebben we de boot opgetuigd bij rv Wetterwille in Leeuwarden. Stress, want de schijnwerper deed het niet! Gelukkig waren we vroeg en was de Praxis om de hoek. We zijn zeker 2 uur bezig geweest om de verlichting goed aan te sluiten. Gelukkig was toen alles in orde en werd de boot goedgekeurd.
Vervolgens genoten we van een heerlijke maaltijd die de ouders van Jesta hadden verzorgd. Toen waren we er helemaal klaar voor! Samen met nog 104 boten gingen we vanaf 20 uur van start.
En vanaf dat moment was het heel hard werken, maar vooral ook genieten!
We roeiden etappes van zo’n 7 tot 11 km en hadden dan 3 rondes rust. Elk roeiuur was compleet anders dan de andere en had zijn eigen charme. Bijvoorbeeld een avondetappe langs terrassen en tuinen waar mensen genoten van het weer, de barbecue, een glas wijn en de langsroeiende boten. En een volgende route midden in de nacht langs rietkragen, een heldere sterrenhemel en lichtjes van roeiboten her en der. Of door stadjes met veel bruggen waarbij vallen en slippen noodzakelijk was.
Het Slotermeer was iets minder idyllisch: een snoeiharde wind, die zorgde dat er heel wat water in de boot kwam. Dus moest er gehoosd worden, waardoor we heel wat kostbare tijd verloren. ’s Middags bleek dat we achter liepen op schema en werden we wat nerveus. Stel dat we niet op tijd binnen zouden zijn! Gelukkig hadden we nog energie over om een tandje bij te zetten. Onder de bezielende coaching van de stuurvrouw en -man, stegen we boven onszelf uit en werd onze gemiddelde snelheid alleen maar hoger.
De laatste kilometers werden geroeid door Ron en Wim; en dit mondde uit in een wedstrijd met een andere boot, het roeiteam van Amenophis 1. Maar onze helden wonnen met 5 seconden voorsprong!
Wat waren we blij op tijd binnen te zijn! We konden onze Elfstedenkruisjes in ontvangst nemen en Frans had geregeld dat ook onze chauffeurs hierin konden delen, wat ze zeer waardeerden. Heerlijke Friese oranjekoek werd vervolgens verorberd; en toen moesten we nog even aan de bak om de boot af te tuigen en op de botenwagen te bevestigen.
Heel voldaan, maar ook heel moe hebben we nog gegeten bij de rv, en kwam deze prachtige ervaring van 24 uur een sportieve prestatie leveren ten einde. Het hele team kijkt met veel genoegen en plezier terug naar deze mooie tocht der tochten. Volgend jaar weer?!
