31 mei 2015
Door Arjan Engelhard
De weerberichten waren dramatisch! Iedereen kwam gewapend met tassen droge kleren, regenbroeken en wat al dies meer zij, kortom voorbereid op een barre tocht.
Maar dat viel mee… Met in totaal 18 deelnemers gingen we het water op. Toen ik om 8:45 aankwam was de wherry met vier deelnemers al vertrokken. Verder werd er gevaren met de ‘van Teylingen’ , de ‘ Barwoutswaarder’ en de ‘ Bas’. Ik zat in de ‘Bas’ met Cisca van Bilsen, Martin Hoogenboom en Cécile Witteveen. Eén stuur en drie roeiers. In een C4, dus een roeier minder. Dat mocht echter de pret niet drukken, de boot ‘liep als een speer’.
Eerst via de Singel naar Linschoten. Onderweg waren de jassen al uit gegaan, het was heerlijk roeiweer, fris, maar niet koud en meestentijds een aangenaam zonnetje. Vandaar verder naar de sluis in Montfoort. Onderweg kwamen we er achter dat we de van Teylingen kwijt waren…. Later bleken die een afslag te vroeg te hebben genomen. Daar kwamen ze na een paar honderd meter wel achter, maar moesten strijkend terug. Gelukkig was dit de boot met de krachtigste bezetting, dus de achterstand hadden ze snel ingelopen.
In Montfoort werd na de sluis gestopt voor koffie, thee en chocola met koek. Heerlijk in het zonnetje gezeten. Daarna ging het over de Hollandse IJssel naar Oudewater. Een behoorlijk stuk dat geroeid moest worden met een straffe bries tegen. Zo straf dat er zelfs een stuk werd geroeid met driekwart bank oprijden om de loop in de boot te houden. Ik mag zelf niet klagen, want ik heb dat stuk gestuurd…
In Oudewater aangekomen is het een heel gedoe om door de smalle grachten door de stad te komen. Na wat wachten op de sluiswachter worden we geschut in de sluis. Best krap, met onze vier boten en nog een sloep, maar het ging net. Achter de sluis aangelegd en voor de lunch het stadje in. Daar kreeg ik pas de gelegenheid om dat mooie stadje eens in me op te nemen, in de boot was ik te druk geweest met sturen om daarop te letten.
Er was voor ons gereserveerd in ‘Eethuis ’t Backertje‘. Het weer was prima, dus we kozen ervoor om op de binnenplaats te gaan zitten. Na een gezellige en voortreffelijk verzorgde lunch gingen we terug naar de boten. Instappen om het laatste stuk over het riviertje ‘ de Linschoten’ terug te roeien naar Woerden. Precies op het geplande tijdstip van vijf uur legden we weer aan bij de club. Na het opruimen praatten we lichtelijk vermoeid nog even na onder het genot van een biertje. Vanochtend een beetje stijfjes opgestaan, dat dan weer wel.
Ik heb genoten van de tocht, en ook het nodige bijgeleerd. Pieterburen, laag en hoog scheren, hoe doe je dat in zo’n sluis zonder schade te varen, SB en BB strong en héél strong enz. enz… In onze boot zat veel stuurmanskunst gebundeld! Alleen vallen en slippen zat niet in het parcours, maar volgens mij verder wel alle bijzondere verrichtingen die je op dit soort water kunt tegenkomen.
Het was een prachtige tocht, ik heb genoten! Toercommissie bedankt!